 |
Η Μπαρτσελόνα, είναι ένα θαύμα, μια μαγεία, μια χημεία, μια ομάδα, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι είναι οικογένεια.
Μια οικογένεια η οποία δημιουργήθηκε το 1899 χάρις την ιδέα του Joan Gampe,να βάλει διαφήμιση στην Los Deporte ότι ήθελε να ιδρύσει μία ομάδα !
Το όνειρο του, το ακολούθησαν έντεκα άτομα, μεταξύ αυτών και ο πρώτος εκδότης του συλλόγου.
Η Μπαρτσελόνα ή Foot-Ball Club Barcelona (τότε) ξεκίνησε τις επιτυχίες, συμμετέχοντας στο Copa Del Rey και στο πρωτάθλημα της Καταλονίας.
Ενώ το πρώτο τρόπαιο το σήκωσε το 1902, το Copa Macaya ενώ έφτασε στον τελικό του Copa Del Rey όπου έχασε 1-2 από την Bizcaya.
Οι επιτυχίες συνεχίζονται, μέχρι και σήμερα – είναι στην φάση των δεκαέξι της κορυφαίας διοργάνωσης, ενώ στην Liga BBVA είναι πρώτη με εφτά βαθμούς διαφορά- έχοντας κατακτήσει 20 πρωταθλήματα Ισπανίας, 25 Κύπελλα Ισπανίας, 2 Ισπανικά Λιγκ Καπ, 9 Ισπανικά Σούπερ Καπ, 3 Τσάμπιονς Λιγκ, 4 Ουέφα Καπ, 3 Inter-Cities Fairs Cup (Europa League), 3 Σούπερ Καπ, 2 Λάτιν Καπ, 1 Ιντερκοντινένταλ Καπ και 1 Κύππελο Συλλόγων.
Τα εφτά από αυτά τα πήρε υπό τις οδηγίες του Πεπ Γκουαρδιόλα, ο οποίος με τον ερχομό του έδιωξε όλες τις «βεντέτες», φέρνοντας απλούς και καλούς.
Η διοίκηση, όταν του έκανε την πρόταση, ήξερε ότι ήταν η καλύτερη επιλογή, δεδομένου ότι η Μπαρτσελόνα ήθελε ανανέωση.
Πέρα όμως από την ανανέωση, ήθελε και νέο ηγέτη μιας και ο Ροναλντίνο, χρόνο με τον χρόνο, γινόταν αγνώριστος.
Τον νέο ηγέτη τον βρήκε στο πρόσωπο του Λιονέλ Μέσσι, στον οποίον, προσάρμοσαν το σύστημα, διώχνοντας τους : Ροναλντίνο, Ντέκο, Ζαμπρότα, Έντμιλσον, Τζιοβάνι, Τουράν, Εσκέρο, Χενρίκε, Ολεγκουέρ και Κρόσας.
Και παίρνοντας τους : Κειτά, Πικέ, Πίντο, Κάσερες, Ν.Άλβες και Χλέμπ.
Το σύστημα δεν άλλαξε τόσο πολύ, μιας και το 4-3-3, είναι τόσο ιερό, όσο και η φανέλα της. Αντίθετα, άλλαξαν τα πρόσωπα. Η ενδεκάδα έγινε πιο Ισπανική, ενώ έγινε και μια οικογένεια. Αφού οι έξι από του έντεκα ποδοσφαιριστές πέρασαν από τις ακαδημίες της Καταλανικής ομάδας.
Ο Γκουαρδιόλα, δημιούργησε μια ομάδα, η οποία είχε τις βάσεις για να παίξει μπάλα, από το πέρασμα του Ράικαρντ, απλώς αυτός τις τελειοποίησε.
Πέρα όμως από το προπονητικό κομμάτι, στο οποίο βοήθησε και ο χρόνος, η Μπαρτσελόνα βρήκε τον άνθρωπο τον επιτυχιών, τον μάγο, τον πατέρα των παικτών.
Η «αρρώστια» που έχει φάει την διοίκηση αλλά και τον κόσμο, είναι ότι αυτός ο 40χρονος άνθρωπος, είναι ένας θεός που αναγέννησε την ομάδα.
Οι φίλαθλοι, ευχαριστιούνται να βλέπουν την ομάδα τους να μοιράζει τεσσάρες και πεντάρες αριστερά και δεξιά. Να κάνει ένα απλό αλλά πονηρό παιχνίδι. Να κρατάει την μπάλα με πολλή καλή κυκλοφορία. Να μην ακούνε φήμες για άσκοπες μεταγραφές ή περί φασαρίας στα αποδυτήρια.
Η διοίκηση όταν πρωτοπλησίασε τον Ισπανό, τον έκανε συμβόλαιο δύο χρόνων, το καλοκαίρι του 2010 του έκανε ανανέωση συμβολαίου μέχρι το καλοκαίρι του 2011.
Πάραυτα η διοίκηση δεν χόρτασε και έκανε πρόταση για επέκταση συμβολαίου μέχρι το καλοκαίρι του 2012. Την ίδια ώρα στην οποία το Κατάρ ετοιμαζόταν να κάνει πρόταση 20 εκ. ευρώ τον χρόνο στον Γκουαρδιόλα για να αναλάβει τα ηνία της εθνικής ομάδας του Κατάρ για το Μουντιάλ του 2022.
Η μανία της Μπαρτσελόνα να ανανεώνει συνεχώς το συμβόλαιο του Ισπανού, είναι μια κίνηση τρόμου, ότι δεν θα καταφέρει να σταθεί στα πόδια της αν φύγει.
Έχει μια λογική αυτό αλλά δεν γίνεται να αποδέχεται πάντα, είτε αυτός λέγεται Γκουαρδιόλα είτε Μουρίνιο είτε Φέργκισον – ο οποίος είναι η εξαίρεση, εξαίρεση μόνο για την Μάντσεστερ Γιουνάιντεντ, μιας και δεν είναι μια απλή σχέση συνεργασίας αλλά σχέση αγάπης και οικογένειας !
Η ομάδα του Γκουαρδιόλα, είναι μια ομάδα η οποία παίζει ένα καταπληκτικό ποδόσφαιρο, πετυχαίνοντας πολλά γκολ.
Μια ομάδα Ισπανών, με παιδεία και σχέση τριών χρόνων.
Η οποία θα πρέπει να ξανακτιστεί μιας και τα χρόνια περνάν…
Η καλύτερη λύση λοιπόν για την Μπαρτσελόνα, είναι να αλλάξει προπονητή.
Θα μου πείτε γιατί να μην τον κρατήσει και να φτιάξει αυτός την ομάδα ;
Η διοίκηση μπορεί να θέλει αλλά αυτός ; Θα πάρει το ρίσκο να χτύσει ξανά την Μπαρτσελόνα με διαφορετικούς παίκτες ; Δύσκολο μου φαίνεται αλλά όχι απίθανο…
